Tak się złożyło, że w europejskim umyśle biel kojarzy się z czystością, niebiańskim blaskiem, czystością. Wyobrażamy sobie anioły jako stworzenia o nieziemskiej urodzie ze skrzydłami w kolorze śniegu. I jak chcemy mieć obok siebie zwierzaka, który całym swoim wyglądem będzie nam przypominał o czystości i bieli. Takie zwierzęta są lubiane przez wszystkich bez wyjątku. Ale opieka nad śnieżnobiałymi puszystami wymaga znacznego wysiłku. Mają słabszą odporność niż ich czerwonawo-brązowi krewni. W tym artykule przyjrzymy się, jakie są rasy białych kotów, abyś wiedział, jakiego zwierzaka wybrać. Opowiemy również o cechach opieki nad tymi łagodnymi stworzeniami.
Dlaczego koty są białe
Nasze skojarzenie białego koloru z czystością i czystością ma dobry powód. Przynajmniej taka nauka jak genetyka to wyjaśnia. Na wolności zwierzęta, które polują na jedzenie z zasadzki, mają czerwonawo-brązowy kolor. Łatwiej więc zwierzakowi się przebrać, podkraść się niezauważenie bliżej zwierzyny i w takim przypadku stać się „niewidzialnym” dla silniejszego drapieżnika. Tak więc gen odpowiedzialny za kolor białego płaszcza nie jest dominujący. Potomstwo zawsze przybiera strój ciemniejszego przodka. Bardzo trudno jest uzyskać w selekcji nieskazitelnie biały kolor. Nieustannie starają się dodać do niej przydymione, kremowe odcienie, a nawet łaciaste plamy i pojedyncze włosy. Tak więc biały kot to rzadkość. Takie zwierzęta uzyskuje się tylko wtedy, gdy oboje rodzice nie mają w swoim rodowodzie ciemnych przodków.
Rasy białych kotów i albinosów
Czasami zdarza się, że kolor śniegu nie jest kolorem, ale jego brakiem. Włosy pozbawione melaniny wyglądają na białe. Ale ta substancja, która barwi skórę i włosy, nie występuje w tym przypadku w całym organizmie. Z tego powodu tęczówka nie ma koloru. Zaglądają przez nią naczynia krwionośne. To sprawia, że oczy wydają się czerwone. Takie stworzenia nazywane są albinosami. Występują wśród kotów wszystkich ras. Są szczury albinosy, a nawet ludzie. Nie ma wątpliwości, że bielactwo jest chorobą wrodzoną. Takie osoby mają wyjątkowo słabą odporność. Są podatne na raka skóry, a ekspozycja na słońce jest dla nich niebezpieczna, ponieważ skóra bez ochronnej melaniny natychmiast się pali. Na wolności albinosy stają się wyrzutkami wśród swoich krewnych. Wystarczy przypomnieć powiedzenie o białej wronie. Ale nie jesteśmy dzikimi preriami. Jeśli masz białego kota z czerwonymi oczami i jasnoróżowym nosem, bądź gotowy do pielęgnacji i pielęgnowania jej, chroniąc ją przed chorobami, jak delikatny tropikalny kwiat.
Pielęgnacja albinosów
Może to być perska, rex, brytyjska, każda inna rasa. Jak wskazaliśmy powyżej, bielactwo jest chorobą wrodzoną, a raczej predyspozycją do różnego rodzaju dolegliwości. Biały kot z czerwonymi oczami wygląda trochę przerażająco i bardzo imponująco. Przygotuj się na to, że będzie samotnikiem mieszkalnym. Jej głównym wrogiem jest słońce. Depigmentowana delikatna skóra może ulec poparzeniu. Dlatego, jeśli nadal decydujesz się na spacer ze swoim pupilem, koniecznie nasmaruj mu nos i część uszu, która nie jest pokryta sierścią kremem ochronnym, aby chronić pupila przed promieniowaniem ultrafioletowym. Ale nie tylko słońce szkodzi „Królewnie Śnieżce”. Przeciągi, hipotermia również negatywnie wpływają na jej samopoczucie. Albinosy mają bardzo delikatny żołądek, dlatego nie należy lekceważyć specjalnie wyselekcjonowanej żywności.
Które rasy najczęściej występują w kolorze białym
Jednak przez długie stulecia udomowienia kotów ludzie wyhodowali kilka odmian, które wyróżniają się trwałym jasnym kolorem. Są to tak zwani „nieczyści albinosy”. Melanina jest obecna w ich organizmie, choć w mniejszej ilości niż u zwierząt o ciemnym kolorze. Barwi również tęczówkę na zielono, złoto, bursztyn i inne kolory. Szczególnie ceniony jest biały kot o niebieskich oczach. Ta rasa nazywa się angorą turecką. Wśród jej przedstawicieli wyróżniają się osobniki "Odd Eyed White" - białe koty z różnokolorowymi oczami. W umaszczeniu takich zwierząt nie ma żadnych zanieczyszczeń. Zgodnie ze standardem rasy, tylko małe kocięta mogą mieć ciemne plamy na głowie. To nie jest małżeństwo. Z wiekiem te plamy znikną. Wśród ras orientalnych jest też wiele białych kotów - zwłaszcza perskich. Niepełny albinizm występuje u ras brytyjskich. Bardzo często kot van jest całkowicie biały.
Turecka Angora
Ta rasa, nazwana na cześć miasta Ankara, pojawiła się w XVI wieku, dwa wieki później stała się bardzo modna w Europie. Angory pojawiły się w Rosji po wojnie tureckiej. Ze względu na brak podszerstka sierść kotów tej rasy wydaje się bardzo delikatna w dotyku i nie powoduje alergii. Angory mogą mieć różne paski. Kluby felinologiczne rozpoznają kolory czarny, niebieski i inne, z wyjątkiem liliowego, czekoladowego i himalajskiego. Najpopularniejszym przedstawicielem rasy Angora jest biały kot o niebieskich oczach. Jej miękkie, długowłose futro wygląda po prostu urzekająco. To zwierzę jest większe niż inne rasy orientalne. Jest muskularny, o mocnych kościach i mocnych łapach. Ale kot nie sprawia wrażenia ciężkiego zwierzęcia - jest zaskakująco pełen wdzięku. Charakter angor jest bardzo towarzyski, są bardzo mobilne i zabawne.
Opieka nad niebieskookimi kotami
Niestety gen W, odpowiedzialny za śnieżnobiałą sierść nosiciela, jest również odpowiedzialny za głuchotę. Wiadomo, że 70% jasnych kotów ma problemy ze słuchem. Ale hodowcy nad tym pracują. Około 5% białych kotów rodzi się całkowicie głuche. Reszta słyszy jednym uchem lub rozpoznaje głośne dźwięki. Szczególnie patologia objawia się u kotów o niebieskich oczach. Na przykład, jeśli zwierzę ma inne oczy, to ucho od strony zielonego lub bursztynowego oka słyszy lepiej niż od strony niebieskiego. Te koty nie powinny być wypuszczane same na ulicę. Stają się łatwym celem dla tropiących psów lub agresywnych krewnych. Ponadto mogą nie słyszeć odgłosu nadjeżdżającego samochodu. Ale charakter tych pustelników w pokoju jest po prostu anielski. Ze względu na swoją głuchotę biały puszysty kot czuje się niepewnie i dlatego potrzebuje towarzystwa ludzi.
Rasa van
Dzielnica na pograniczu Turcji i Armenii dała światu bajecznie piękną śnieżnobiałą biel. W przeciwieństwie do angory inne kolory w rasie Van nie są w ogóle rozpoznawane. Ten biały kot może mieć bursztynowe, zielone, niebieskie, różnokolorowe oczy. Zwierzęta rasy Van mają jedną cechę. Uwielbiają pływać i bawić się w wodzie. Pozwól swojemu zwierzakowi samemu wyprać śnieżnobiały płaszcz. Vanir to sprytni i naturalni myśliwi. W przeciwieństwie do albinosów wyróżnia je dobre zdrowie. Wśród Persów jest też wiele kotów w podobnym kolorze.
Czarno-biały kot
Bicolor jest bardzo popularny w Szkocji i Anglii. Uważa się, że czarno-białe koty służą jako „piorunochron” na wszelkie zło. Szczególnie cenione są czarne koty z białym przodem koszuli, „podkolanówki” lub „skarpetki” i chwostem w ogonie. Natura tych zwierząt jest po prostu idealna. Zdrowie też. I dlaczego? Po czarnych przodkach odziedziczyli dobrą odporność, silną wolę, optymizm i błyskotliwość. Miękkość i takt w kontaktach z ludźmi, wdzięk nadał bicolorowi białego kota. Są to zwierzęta niezależne, ale nie buki, a nie tchórze. Nie będą ukrywać się przed Twoimi gośćmi, ale nie będą przeszkadzać w Twoich planach drzemki z miauczeniem i nawoływaniem do zabawy. Są zrównoważone i przyjazne dla dzieci. Czarno-biały kot może być doskonałym towarzyszem, zarówno dla jednej osoby, jak i innego członka dużej rodziny. Syberyjskie bicolory są popularne w Rosji.
